Southwest USA 2008: 9 mei: Springdale

De route van vandaag:

Grotere kaart weergeven

Ook vandaag zijn we weer op tijd opgestaan.We zijn van plan om vandaag via de Smithsonian Butte Scenic Backway en het Valley of Fire SP naar Las Vegas te rijden Lilianne, Erik, Mathijs en Laurens willen graag meteen doorrijden naar Las Vegas, dus we rijden ook vandaag weer apart. We halen wat brood bij een supermarkt voor het onbijt en bij de Starbucks een kop koffie voor onderweg. Bij het plaatsje Rockville rijden we over de ijzeren brug de onverharde Smithsonian Butte Backway op. Ik had over deze onverharde weg gelezen in het boek ‘The most scenic routes in America’ en omdat we toch in de buurt kwamen, wilden we hem graag meenemen op onze route. Het eerste gedeelte van de weg is redelijk slecht begaanbaar en stijgt bovendien flink. We stoppen af en toe om van het uitzicht te genieten. De weg is mooi, maar niet heel spectaculair. Waarschijnlijk is het veel mooier als je de weg andersom rijdt.

We rijden via de 59, 9 en I15 verder naar de oostingang van het Valley of Fire SP. Dit park zouden we vorig jaar al bezoeken, maar dat is er toen niet van gekomen. Bij de ingang moeten we het entreegeld van $6 in een envelop stoppen en deze vervolgens weer in een ijzeren box. We rijden eerst naar het visitor center om wat informatie te halen en daarna stoppen we bij ‘Lone Rock’, de picknickplaats onder de ‘eenzame rots’ om wat te drinken. Vervolgens nemen dan de scenic drive door het park. De stenen zijn inderdaad felrood in het begin, ongelofelijk! Vanaf ‘rainbow point’ worden we, zoals de naam al doet vermoeden, getrakteerd op een spectaculair uitzicht met vele verschillend gekleurde rotsen. Van goud/geel, tot oranje tot felrood, het is gewoonweg schitterend! We rijden de hele drive en keren weer om bij het eindpunt ‘white domes’. Het is mogelijk om hier een trail te lopen, maar daar vinden we het vandaag veel te warm voor. We zijn blij dat we dit park vandaag ‘even’ mee op de route hebben genomen, het is zeer zeker de moeite van het bezoeken waard.

Rond 15.30 uur rijden we Las Vegas binnen. Het valt ons meteen op dat het veel en veel drukker is dan vorig jaar. We geven onze auto af bij de valet parking van het Flamingo Hotel en gaan meteen door naar de incheckbalie. We horen dat Lilianne, Erik en de kinderen nog niet ingecheckt zijn. Ze zullen vast lekker aan het shoppen zijn. We krijgen een kamer op de 24e verdieping met uitzicht op het zwembad. We hebben gekozen voor de een pas gerenoveerde ‘Luxery-Go’ kamer die ons heel goed bevalt. Behalve een groot plasmascherm op de slaapkamer, hebben we ook nog een in de spiegel ingebouwde TV op de badkamer! We frissen ons wat op (terwijl we TV kijken ;) ), en lopen dan naar beneden om in de winkeltjes van het hotel op zoek te gaan naar een nieuwe zwembroek voor Joshua omdat zijn oude inmiddels flink versleten is. Beneden in de lobby lopen we Lilianne, Erik en de kinderen tegen het lijf. Ze waren inderdaad aan het shoppen in het Las Vegas Outlet Center. We spreken af om elkaar later bij het zwembad te ontmoeten. We slagen niet in de winkels van het hotel, dus lopen we de Strip op. Het is nog niet gemakkelijk om een zwembroek voor Joshua te vinden, maar uiteindelijk vinden we er één. Als we bij het zwembad aankomen zien we de jongens al in het water en Erik en Lilianne liggen lekker op een ligstoel aan de kant. Jerry haalt wat te drinken en zo genieten we een tijdje aan de kant terwijl de kinderen zwemmen. Om 19:00 wordt iedereen verzocht het water te verlaten omdat het zwembad gaat sluiten. We gaan naar onze kamers om ons even op te frissen en om te kleden, en lopen dan met z’n allen de stad in. Het is beredruk! Bij de foodcourt gaan we wat eten en daarna lopen we richting het New York New York Hotel. Hier spelen de kinderen even op de machines van de kinder arcade en daarna maken ze een (duur) ritje in de achtbaan van het hotel. Jerry gaat met ze mee. Ze vonden het achtbaanritje allemaal erg leuk! We zijn inmiddels moe van het vele lopen dus nemen we een taxi terug naar het Flamingo Hotel. De kinderen spelen nog wat op de kamer terwijl Jerry en ik even naar beneden lopen om een gokje te wagen in het casino van het hotel. Helaas winnen we dit keer niets, maar het is altijd leuk om even tussen de rinkelende bellen en duizenden knipperende lichtjes te zitten. Na een uurtje of anderhalf houden we het voor gezien en duiken we het heerlijke bed in.